Algemene wet bestuursrecht (Awb)

Mag men iets aan eigen vermogen hebben of moet het eigen vermogen eerst altijd helemaal worden opgemaakt alvorens subsidieverlening aan de orde kan zijn?

De gemeente kan alleen rekening houden met eigen vermogen van de te subsidiëren organisatie als een wettelijk voorschrift (d.w.z. een verordening) daarvoor de grondslag biedt. In onze model-ASV is bijvoorbeeld bij de weigeringsgronden vermeld dat subsidie kan worden geweigerd als niet is aangetoond dat de subsidie noodzakelijk is voor het verrichten van de activiteiten waarvoor deze wordt gevraagd (art 9, derde lid onder b). Subsidie kan daardoor geweigerd worden als de aanvrager voldoende eigen middelen heeft. Uit een oogpunt van doelmatige besteding van subsidiegeld is dat logisch.

Het al dan niet toestaan van eigen vermogen bij subsidieverlening is verder alleen aan de orde bij meerjarig gefinancierde instellingen waarmee in de subsidiebeschikking een egalisatiereserve is overeengekomen. Dit kan overigens alleen als afdeling 4.2.8 van de Awb van toepassing is verklaard. Dit gaat over per boekjaar versterkt subsidies aan rechtspersonen. Meestal betreft het dan grote instellingen die voor hun voortbestaan geheel of grotendeels afhankelijk zijn van subsidie(s). Zij hebben een verzwaard verantwoordingsregime.

Deze vrijheid is er.

In principe heeft een last onder dwangsom geen schorsende werking. De gemeente kan dus de dwangsom verbeuren en in een latere fase constateren dat de dwangsom ten onrechte is opgelegd en verbeurd.

Er van uitgaande dat de gemeente aan de overtreder de mogelijkheid heeft geboden een zienswijze in te dienen, kan de gemeente besluiten de beschikking tot last onder bestuursdwang niet op te leggen. Indien het besluit met de last onder bestuursdwang  wel wordt opgelegd, dan kan binnen zes weken een bezwaarschrift ingediend worden en tevens kan een voorlopige voorziening gevraagd worden bij de bestuursrechter. Aangezien het besluit met last onder bestuursdwang  niet geschorst wordt bij indiening van het bezwaar trachten overtreders vaak direct een voorlopige voorziening houdende schorsing van het besluit onder dwangsom te vorderen.

In het besluit met last onder bestuursdwang is aangegeven wat de herstelmaatregelen zijn. De kosten van de bestuursdwang door het inschakelen van een derde door het bestuursorgaan zullen doorgaans ten laste gebracht worden van de overtreder. In het besluit tot last onder bestuursdwang wordt een termijn gesteld (begunstigingstermijn) waarbinnen de overtreding beëindigd moet zijn.