De burenapp is een klein schouwtoneel van het leven in onze straat. Wie heeft er een dag te laat zijn afvalzakken met plastic buiten gezet? Van wie is die blauwe Toyota die al drie dagen staat laadpaal-te-kleven? Het allermooiste is de uitwisseling van spullen en gereedschap. ‘Heeft iemand toevallig een ladder te leen die de dakgoot haalt?’, vraagt de een. ‘Ja, wij. Wanneer kom je hem halen?’ antwoordt de ander binnen tien minuten. Van een zeer specifieke sleutel of een grondboor tot een ‘hondje’ om een piano te verplaatsen, alles is te leen.
Het is fijn om bij elkaar terecht te kunnen en het scheelt veel geld en ritjes naar de bouwmarkt. Het zou mij niet verbazen als de commerciële verhuur van gereedschap flink is gekrompen door het fenomeen van de buren- of de straatapp.
Het concept biedt ook voor gemeenten mogelijkheden. Elke gemeente heeft te maken met een tekort aan gekwalificeerde mensen. Overal speelt het probleem dat je met incidentele potjes geen vaste mensen kunt aannemen. De kennis over projecten en beleid zit bij externe adviseurs en is steeds vaker niet geborgd in de organisaties. Natuurlijk vraagt dit in de eerste plaats meer zekerheid over de gemeentefinanciën voor de lange termijn. Maar daarnaast is nog veel te halen uit meer samendoen en kennisdelen. Ook op het terrein van risicomanagement.
Het is belangrijk de gemeenteraad goed te informeren over de financiële robuustheid van de begroting. Hoeveel geld moet je als gemeente reserveren om bestand te zijn tegen risico’s? Wat zijn eigenlijk de grootste risico’s? Dit betreft niet alleen financiën. Het gesprek moet ook gaan over het risico van het niet halen van beleidsdoelen. Wat gaat er mis als er niets terecht komt van de plannen voor een waterberging, rioolvervanging of wegenonderhoud? Welke maatschappelijke schade ontstaat er wanneer een wijkteam niet goed functioneert?
Controllers identificeren risico’s op basis van gesprekken met de gemeentelijke afdelingen. In 342 gemeenten doet iedereen dit voor zich. Al dan niet met behulp van informatie die bij marktpartijen is in te kopen. In het Risico Platform Overheden, de professionele community van (concern)controllers en concernstrategen, vragen we ons af: kunnen we de informatie over risico’s in gemeenten gestructureerd met elkaar uitwisselen? Wat zien gemeenten als hun vijf grootste risico’s? Wanneer je dit van alle gemeenten weet, is een standaard te ontwikkelen waar elke gemeente mee kan werken.
Delen is goud
Het idee is pril en nog niet gedetailleerd uitgewerkt, maar in het RPO is er een klein clubje enthousiaste controllers mee aan het werk. Ze onderzoeken of we een app kunnen ontwikkelen om kennis te delen over gemeentelijke risico’s. In de wereld is er veel meer dat je niet weet dan wat je wel weet. Er zijn altijd ontwikkelingen, feiten en gebeurtenissen die je over het hoofd ziet; de onbekende onbekenden. Met z’n 342’en kunnen we die berg van onwetendheid allicht beter te lijf, én de gezamenlijke kennis borgen en toepassen in het collectief. Het is ook fijn om te weten of en waar ze al eerder hebben gedeald met een probleem waar je zelf tegenaan loopt.
Delen is goud. Onze naaste buren hebben een grote kruiwagen, aan de overkant heeft de buurman een semi professioneel kastje voor het uitlezen van de computer van je auto. En ik? Mijn JBL- karaokeset heeft al heeft wat (kinder)feesten in de straat opgeluisterd. Een burenapp gun je iedereen, ook de controllers van de Nederlandse gemeenten. Ik hoop dat het wat wordt.